Σε είδα μικρή μου λεοπάρδαλη,σε είδα στην μέση του δρόμου και παραλίγο να τρακάρω.
Τόσο πολύ με συνεπήρε η ενδυματολογική σου έμπνευση.Γλυκιά μου κυρία,ναι σε σένα μιλάω,ήσουν γύρω στα πενήντα (μπορεί και παραπάνω..),τα τεράστια μαύρα γυαλιά σου δεν μου επέτρεπαν να δώ τα όμορφα ματάκια σου.Τα δικά μου ματάκια δεν τα λυπήθηκες?
Μαύρο μποτίνι τύπου UGG,λεοπάρ κολλάν που αγγάλιαζε τα γεμάτα μπουτάκια σου,μπεζ φανταχτερή τύπου λίκρα μπλούζα και για το τελείωμα,γούνα λεοπάρ από ζώο αγνώστου προελέυσεως.Μαλλί κορακί,ξασμένο όσο δεν πάει,και μοναδικό κοκαλάκι - κλάμερ να συγκρατεί τα μισά μαλλιά,σε έντονα χρυσό χρωματάκι.Σαν άλλη γαζέλα πέρασες από μπροστά μου,κι ενώ σε είδα μόνο για ένα λεπτό,χάραξες μια για πάντα τη μνήμη μου..με τα τεράστια κατακκόκινα νύχια σου!!!(μην απορρείτε,δεν ξεφεύγει τίποτα από το εκπαιδευμένο μάτι μου!!!)
Κοιτώντας ανέμελα στον δρόμο σαν συνοδηγός,μου πήρε ώρα να καταλάβω τί σκεφτόσουν όταν φόρεσες τα ρουχαλάκια σου για να βγείς κι αυτό το μεσημέρι από το σπίτι.Σε ποιά δεκαετία βρίσκομαι άραγε?
Κυρία μου,οφείλω να ομολογήσω ότι με άφησες με το στόμα ανοιχτό,όπως σε είδα με το παντελόνι καμπάνα,όπου στο τελείωμά του άλλαζε χρώμα (τύπου ξεβαμένο),μπότα κόκκινη χοντροκομένη αγνώστων λοιπών στοιχείων,ζακέτα μάλλινη,χοντρή,πολύχρωμη με σχέδιο λαχούρι,τεράστια στρογγυλά γυαλιά.Και το αποκορύφωμα?Κόκκινη κορδέλα - μπαντάνα στο κούτελο!!!!Έλεος καλή μου κυρία,γιατί το έκανες αυτό?Η εποχή των χίππις μας άφησε χρόνους,και η ηλικία σου δεν επιτρέπει τέτοια αναδρομή στο παρελθόν,όσο καλά κι αν πέρασες τότε!Μετά από ώριμη σκέψη τα κατάλαβα όλα!!Είναι κι όλας απόκριες!!!
Βλέπουν τόσα πολλά τα ματάκια μου κάθε μέρα,θα ήθελα να κρατάω σημειώσεις αλλά δυστυχώς το ξεχνάω..Εδώ να προσθέσω πως εκτός από τραγικά ντυμένες γυναίκες,μικρές και μεγάλες,υπάρχουν ανάμεσά μας και εκείνες που με το άψογο στυλ τους με κάνουν να τις χαζεύω.Μπράβο τους λοιπόν,και συγχαρητήρια στην άλλη κατηγορία που μου δίνει έμπνευση για να γράφω και να σχολιάζω,με χιουμοριστική πάντα διάθεση..Ευχαριστώ!
Τόσο πολύ με συνεπήρε η ενδυματολογική σου έμπνευση.Γλυκιά μου κυρία,ναι σε σένα μιλάω,ήσουν γύρω στα πενήντα (μπορεί και παραπάνω..),τα τεράστια μαύρα γυαλιά σου δεν μου επέτρεπαν να δώ τα όμορφα ματάκια σου.Τα δικά μου ματάκια δεν τα λυπήθηκες?
Μαύρο μποτίνι τύπου UGG,λεοπάρ κολλάν που αγγάλιαζε τα γεμάτα μπουτάκια σου,μπεζ φανταχτερή τύπου λίκρα μπλούζα και για το τελείωμα,γούνα λεοπάρ από ζώο αγνώστου προελέυσεως.Μαλλί κορακί,ξασμένο όσο δεν πάει,και μοναδικό κοκαλάκι - κλάμερ να συγκρατεί τα μισά μαλλιά,σε έντονα χρυσό χρωματάκι.Σαν άλλη γαζέλα πέρασες από μπροστά μου,κι ενώ σε είδα μόνο για ένα λεπτό,χάραξες μια για πάντα τη μνήμη μου..με τα τεράστια κατακκόκινα νύχια σου!!!(μην απορρείτε,δεν ξεφεύγει τίποτα από το εκπαιδευμένο μάτι μου!!!)
Κοιτώντας ανέμελα στον δρόμο σαν συνοδηγός,μου πήρε ώρα να καταλάβω τί σκεφτόσουν όταν φόρεσες τα ρουχαλάκια σου για να βγείς κι αυτό το μεσημέρι από το σπίτι.Σε ποιά δεκαετία βρίσκομαι άραγε?
Κυρία μου,οφείλω να ομολογήσω ότι με άφησες με το στόμα ανοιχτό,όπως σε είδα με το παντελόνι καμπάνα,όπου στο τελείωμά του άλλαζε χρώμα (τύπου ξεβαμένο),μπότα κόκκινη χοντροκομένη αγνώστων λοιπών στοιχείων,ζακέτα μάλλινη,χοντρή,πολύχρωμη με σχέδιο λαχούρι,τεράστια στρογγυλά γυαλιά.Και το αποκορύφωμα?Κόκκινη κορδέλα - μπαντάνα στο κούτελο!!!!Έλεος καλή μου κυρία,γιατί το έκανες αυτό?Η εποχή των χίππις μας άφησε χρόνους,και η ηλικία σου δεν επιτρέπει τέτοια αναδρομή στο παρελθόν,όσο καλά κι αν πέρασες τότε!Μετά από ώριμη σκέψη τα κατάλαβα όλα!!Είναι κι όλας απόκριες!!!
Βλέπουν τόσα πολλά τα ματάκια μου κάθε μέρα,θα ήθελα να κρατάω σημειώσεις αλλά δυστυχώς το ξεχνάω..Εδώ να προσθέσω πως εκτός από τραγικά ντυμένες γυναίκες,μικρές και μεγάλες,υπάρχουν ανάμεσά μας και εκείνες που με το άψογο στυλ τους με κάνουν να τις χαζεύω.Μπράβο τους λοιπόν,και συγχαρητήρια στην άλλη κατηγορία που μου δίνει έμπνευση για να γράφω και να σχολιάζω,με χιουμοριστική πάντα διάθεση..Ευχαριστώ!
