Τα μισώ τα Χριστούγεννα.Πάντα τα μισούσα.Όλα αυτά τα πολύχρωμα λαμπάκια,τα νεκρά δέντρα να ΄στολίζουν΄ τα σαλόνια (παλιότερα ήταν της μόδας τα αληθινά έλατα,τώρα γίναμε όλοι οικολόγοι τρομάρα μας!),να φαίνονται σώνει και καλά από τα παράθυρα,και όσο μεγαλύτερα,τόσο καλύτερα..
Όσο μεγαλύτερο το έλατο,τόσο περισσότερα τα λαμπάκια,τα πολύχρωμα στολίδια, τα χιονάκια,Αγιοβασιλάκια,αστεράκια,ελαφάκια,τάρανδοι,χιονάνθρωποι,μικροί Χριστούλιδες,μεγάλοι Χριστούλιδες,Χριστέ μου δηλαδή!Καλοί μου άνθρωποι,πόσο κιτς να αντέξουν τα ματάκια μας??Στη γειτονιά που μεγάλωσα δε,καθότι κυριλέ και καλά προάστιο της Αθήνας,τα σπίτια-βίλες συναγωνίζονταν μεταξύ τους στο ποιο θα έχει τον καλύτερο εξωτερικό στολισμό,που σημαίνει άπειρα φωτεινά λαμπιόνια κατά μήκος του φράχτη,γύρω από τα παράθυρα,στις κουπαστές των μπαλκονιών,στα δέντρα του κήπου (κακομοίρα λεμονιά,τι σου έμελλε να πάθεις!),με αποτέλεσμα το λεγόμενο σπίτι-λατέρνα,που προκαλεί εύκολα βλάβες στα μάτια και την όραση.Α!Παραλίγο να ξεχάσω τον γραφικό πλέον Αγιο Βασίλη που ΄και καλά΄ κατεβαίνει από την καμινάδα με την (φωτεινή πάντα}σκαλίτσα του και τον σάκο στην πλάτη.Ωρες ώρες τον λυπόμουν τον άμοιρο τον χοντρό,που έστεκε ακίνητος και σκαρφαλωμένος εκεί πάνω μες στο κρύο...
Άσε τα δώρα που έπρεπε να πάρεις σε όλους,δηλαδή σε αυτούς που ήξερες οτι θα σου πάρουν και δεν μπορούσες να το αποφύγεις!Με τί λεφτά μανταμ?Και οι άτιμες οι εκπτώσεις ξεκινούν πάντα μετά τις άγιες αυτές μέρες!Αμ τα κάλαντα?Όταν είσαι παιδάκι πρέπει να ξεποδαριάζεσαι μέσα στο κρύο,από τα άγρια χαράματα,με το ενοχλητικό μουσικό όργανο που λέγεται τριγωνάκι,να χτυπάς ξένες πόρτες και να ξελαριγκιάζεσαι για πενταροδεκάρες.Ή ακόμα χειρότερα για κουραμπιέδες!Αίσχος!Όταν είσαι μεγάλος,πρέπει με το ζόρι να απαντάς σε κάθε κουδούνι,πρωί πρωί,με την τσίμπλα στο μάτι,για να ακούσεις παιδικές παραφωνίες,τις οποίες πρέπει να πληρώσεις κι από πάνω!Γιατί σου λέει,η ατάκα ΄μας τα πανε΄ είναι γρουσουζιά και δεν κάνει να τη λες!Αυτά όλα φυσικά επι ΤΡΕΙΣ φορές μέσα σε δύο εβδομάδες!
Τα γλυκά τύπου μελομακάρονα και κουραμπιέδες τα μισώ έτσι κι αλλιώς,τα φαγητά και τα οικογενειακά τραπεζώματα είναι απαραίτητα και τραγικά βαρετά,το αλκοόλ άφθονο,καταλήγοντας με δυο-τρία κιλά παραπάνω,και άπειρα ένθετα περιοδικών για το πώς διάολο θα χάσετε τα κιλά των γιορτών..!Να μην το μπουκώνεις το ρημάδι το στόμα σου μανταμ,με την φτηνή δικαιολογία ΄έλα μωρέ,φάε,γιορτές είναι΄!!!
Και επειδή είναι Χριστούγεννα?Πρέπει να είμαι χαρούμενη?Πρέπει να κάνω καλές πράξεις,να δίνω στους φτωχούς και τους μη έχοντες?Η μάνα μου πάντα έλεγε ΄να δίνεις όταν σου απλώνουν το χέρι΄,όχι να δίνεις όταν είναι γιορτές!Θα δώσω όταν νιώσω,όταν εγώ θέλω να είμαι καλή και χαρούμενη θα είμαι,θα κάνω δώρα στους δικούς μου ανθρώπους όταν μου έρθει η ανάγκη να το κάνω,και όχι επειδή πρέπει.
Marry Xmass to all,και ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη από αυτήν που επιτέλους τελειώνει!!!
Love,το γκρινιάρικο πνεύμα των Χριστουγέννων ΧΧΧ
Υ.Γ.Ενοείται ότι μισώ και το Πάσχα,απλά αργεί ακόμα...!
Όσο μεγαλύτερο το έλατο,τόσο περισσότερα τα λαμπάκια,τα πολύχρωμα στολίδια, τα χιονάκια,Αγιοβασιλάκια,αστεράκια,ελαφάκια,τάρανδοι,χιονάνθρωποι,μικροί Χριστούλιδες,μεγάλοι Χριστούλιδες,Χριστέ μου δηλαδή!Καλοί μου άνθρωποι,πόσο κιτς να αντέξουν τα ματάκια μας??Στη γειτονιά που μεγάλωσα δε,καθότι κυριλέ και καλά προάστιο της Αθήνας,τα σπίτια-βίλες συναγωνίζονταν μεταξύ τους στο ποιο θα έχει τον καλύτερο εξωτερικό στολισμό,που σημαίνει άπειρα φωτεινά λαμπιόνια κατά μήκος του φράχτη,γύρω από τα παράθυρα,στις κουπαστές των μπαλκονιών,στα δέντρα του κήπου (κακομοίρα λεμονιά,τι σου έμελλε να πάθεις!),με αποτέλεσμα το λεγόμενο σπίτι-λατέρνα,που προκαλεί εύκολα βλάβες στα μάτια και την όραση.Α!Παραλίγο να ξεχάσω τον γραφικό πλέον Αγιο Βασίλη που ΄και καλά΄ κατεβαίνει από την καμινάδα με την (φωτεινή πάντα}σκαλίτσα του και τον σάκο στην πλάτη.Ωρες ώρες τον λυπόμουν τον άμοιρο τον χοντρό,που έστεκε ακίνητος και σκαρφαλωμένος εκεί πάνω μες στο κρύο...
Άσε τα δώρα που έπρεπε να πάρεις σε όλους,δηλαδή σε αυτούς που ήξερες οτι θα σου πάρουν και δεν μπορούσες να το αποφύγεις!Με τί λεφτά μανταμ?Και οι άτιμες οι εκπτώσεις ξεκινούν πάντα μετά τις άγιες αυτές μέρες!Αμ τα κάλαντα?Όταν είσαι παιδάκι πρέπει να ξεποδαριάζεσαι μέσα στο κρύο,από τα άγρια χαράματα,με το ενοχλητικό μουσικό όργανο που λέγεται τριγωνάκι,να χτυπάς ξένες πόρτες και να ξελαριγκιάζεσαι για πενταροδεκάρες.Ή ακόμα χειρότερα για κουραμπιέδες!Αίσχος!Όταν είσαι μεγάλος,πρέπει με το ζόρι να απαντάς σε κάθε κουδούνι,πρωί πρωί,με την τσίμπλα στο μάτι,για να ακούσεις παιδικές παραφωνίες,τις οποίες πρέπει να πληρώσεις κι από πάνω!Γιατί σου λέει,η ατάκα ΄μας τα πανε΄ είναι γρουσουζιά και δεν κάνει να τη λες!Αυτά όλα φυσικά επι ΤΡΕΙΣ φορές μέσα σε δύο εβδομάδες!
Τα γλυκά τύπου μελομακάρονα και κουραμπιέδες τα μισώ έτσι κι αλλιώς,τα φαγητά και τα οικογενειακά τραπεζώματα είναι απαραίτητα και τραγικά βαρετά,το αλκοόλ άφθονο,καταλήγοντας με δυο-τρία κιλά παραπάνω,και άπειρα ένθετα περιοδικών για το πώς διάολο θα χάσετε τα κιλά των γιορτών..!Να μην το μπουκώνεις το ρημάδι το στόμα σου μανταμ,με την φτηνή δικαιολογία ΄έλα μωρέ,φάε,γιορτές είναι΄!!!
Και επειδή είναι Χριστούγεννα?Πρέπει να είμαι χαρούμενη?Πρέπει να κάνω καλές πράξεις,να δίνω στους φτωχούς και τους μη έχοντες?Η μάνα μου πάντα έλεγε ΄να δίνεις όταν σου απλώνουν το χέρι΄,όχι να δίνεις όταν είναι γιορτές!Θα δώσω όταν νιώσω,όταν εγώ θέλω να είμαι καλή και χαρούμενη θα είμαι,θα κάνω δώρα στους δικούς μου ανθρώπους όταν μου έρθει η ανάγκη να το κάνω,και όχι επειδή πρέπει.
Γενικά τα πρέπει δεν κάνουν πάντα καλό,μας καταπιέζουν και μας αγχώνουν.Εμένα δηλαδή σίγουρα.Το χειρότερό μου είναι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς,που ΠΡΕΠΕΙ να περάσεις τέλεια,να βγείς,να πιεις,να πήξεις στην κίνηση και την πολυκοσμία για να σου μπει καλά η χρονιά..Ήμαρτον!Φυσικά τα μαγαζιά αυτά σε χρεώνουν παραπάνω,λόγω εορτών,στολισμένα κι αυτά,όπως ολα,οι χορεύτριες δίνουν ρεσιτάλ ξέκολου χορού με το απαραίτητο σκουφάκι του Άγιου,όπως άλλωστε και οι πακιστανοί στα φανάρια,οι πλανόδιοι,οι μαύροι που πουλάνε cd,με πρώτο το χιτάκι last christmass του george michael,το οποίο έχω σκυλοβαρεθεί να ακούω κάθε μα κάθε χρόνο!
Το μόνο πράγμα που μου αρέσει πραγματικά τις μέρες αυτές,είναι όταν ξυπνάς το πρωί των Χριστουγέννων,ανοίγεις τα δώρα που βρίσκονται κάτω από το δέντρο,και μετά με μια κούπα ζεστή σοκολάτα στο χέρι,χαζεύεις από το παράθυρο το κατάλευκο χιόνι που καλύπτει τα πάντα...Εεει κοπελιά ξύπνα!Αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες....Marry Xmass to all,και ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη από αυτήν που επιτέλους τελειώνει!!!
Love,το γκρινιάρικο πνεύμα των Χριστουγέννων ΧΧΧ
Υ.Γ.Ενοείται ότι μισώ και το Πάσχα,απλά αργεί ακόμα...!
